Terwijl politici blijven treuzelen, heeft Brupartners 48 projecten op tafel gelegd voor de legislatuur 2024-2029. Beci, partner in de sociale dialoog, formuleert zijn prioriteiten in een context waarin de toekomstige regering maar niet van de grond komt.
In Brussel laat de politiek op zich wachten. Te lang, zullen sommigen zeggen. Terwijl de partijen met elkaar praten zonder tot overeenstemming te komen, hebben anderen besloten om actie te ondernemen. Dat is het geval voor Brupartners, dat een sociaaleconomisch pact voor de lange termijn op tafel heeft gelegd. Een tekst met 48 prioriteiten die zijn besproken, onderhandeld en in evenwicht gebracht. Het idee: dat de toekomstige legislatuur niet met een blanco blad begint, maar voortbouwt op een reeds gedeelde routekaart. Beci heeft zijn stem laten horen in dit collectieve werk: werkgelegenheid, territorium en bedrijfsleven met elkaar verbinden zodat Brussel beter kan ademen.
Prioriteiten om de hoofdstad nieuw leven in te blazen
Het document dat Brupartners heeft gepubliceerd, is het resultaat van maandenlang overleg tussen vakbonden en werkgevers en lijkt op een vluchtplan. Het bevat 48 projecten die de komende vijf jaar als leidraad moeten dienen voor het overheidsbeleid. Werkgelegenheid, opleiding, huisvesting, bestuur, klimaat, gezondheid ... de lijst is lang en de prioriteiten zijn uiteenlopend, maar ze zijn allemaal gebaseerd op hetzelfde idee: coherentie weer centraal stellen in het regionaal beleid.
De economische en sociale raad legt ook de nadruk op de werkwijze. Te vaak staan de grote regionale beleidslijnen los van de realiteit op het terrein. Brupartners wil deze logica omkeren: het overleg versterken, de beslissingen transparanter maken, zorgen voor een echte opvolging van de verbintenissen. “Deze aanpak is een uitnodiging om anders te besturen”, staat tussen de regels van de tekst te lezen. Achter deze zin schuilt een oproep tot stabiliteit en continuïteit, twee begrippen die zeldzaam zijn geworden in het institutionele landschap van Brussel. Hoewel het Gewest zich onderscheidt door zijn energie en creativiteit, wordt het nog steeds geconfronteerd met een versnipperd bestuur. Het pact pleit dan ook voor meer coördinatie tussen publieke, economische en sociale actoren.
Beci, de stem van de bedrijven in het sociaal overleg
Als lid van Brupartners heeft Beci actief meegewerkt aan de totstandkoming van dit pact. De werkgeversorganisatie verdedigt een pragmatische visie: een gewest waar bedrijven zich kunnen vestigen, produceren en personeel kunnen aanwerven zonder te worden geconfronteerd met administratieve hindernissen of een gebrek aan ruimte. De kwestie van grondbezit staat centraal: er moeten bedrijventerreinen in de buurt van de centra worden behouden, zodat productie in de stad mogelijk blijft. Dit is een misschien onderschatte, maar belangrijke uitdaging om een gediversifieerde en toegankelijke lokale economie in stand te houden.
Beci heeft het ook over mobiliteit, veiligheid en opleiding. Over alles wat Brussel in wezen leefbaar en aantrekkelijk maakt. Een van de speerpunten blijft de link tussen werkgelegenheid en vaardigheden. Te veel vacatures aan de ene kant, te veel werkzoekenden aan de andere kant. Beci pleit voor een collectieve inspanning om deze twee werelden dichter bij elkaar te brengen door opleiding te bevorderen, buitenlandse diploma's te erkennen en jongeren de sleutels te geven tot een professionele toekomst hier in Brussel. Maar ook, en meer in het algemeen, door bedrijven weer vertrouwen te geven in hun omgeving.
Een regering in afwachting, een dynamiek om te behouden
Er blijft echter een paradox bestaan: dit sociaaleconomisch pact is klaar, gedeeld en ondertekend, maar er is nog niemand om het uit te voeren. Zonder gewestelijke regering blijft de uitvoering in het ongewisse. Brupartners roept echter op om geen tijd te verspillen. De raad stelt voor om de dynamiek in stand te houden door middel van een jaarlijkse sociale top en een versterkt overlegcomité, om te voorkomen dat alles stilvalt in een institutioneel vacuüm.
Bij Beci heerst een sfeer van waakzaamheid, maar ook van standvastigheid. De organisatie pleit voor een voortdurende dialoog, zelfs in deze periode van afwachten. “Brussel kan het zich niet veroorloven om eindeloos te wachten, en wij kunnen niet stil blijven zitten tot er een regering is gevormd”, klinkt het. Voor bedrijven kost elke maand van onzekerheid zichtbaarheid, investeringen en soms jobs. Toch blijven ze rekruteren, innoveren en zich aanpassen, in de overtuiging dat de economische en sociale transitie niet kan wachten tot er een politiek akkoord is ondertekend.
Vooruitgaan ondanks alles
Wat Brupartners en Beci elk op hun eigen manier benadrukken, is dat een Gewest niet eeuwig in afwachting kan blijven. Brussel heeft een collectieve impuls nodig, want een pact heeft alleen waarde als het de stad, haar scholen, haar winkels, haar ateliers ... nieuwe energie geeft. En dit sociaaleconomisch pact geeft daar een beeld van: dat van een Gewest waar economische actoren, vakbonden en verenigingen samen vooruitgaan, nog voordat de politiek hen daartoe verplicht.
Het document van Brupartners is niet spectaculair, maar het heeft een zeldzame deugd: het bestaat, het is klaar en het biedt een gemeenschappelijk samenwerkingskader. Nu moet het nog een afnemer vinden. Ondertussen gaat de dialoog verder, en dat is misschien wel het beste bewijs dat Brussel, ondanks alles, vooruit blijft gaan.
Om Brussel weer economisch op gang te brengen, is een functionerende Brusselse regering nodig. Op dit moment remt de politieke impasse bedrijven en werkgelegenheid af. Beci en de sectorale federaties luiden de alarmbel. Lees hier